Nut van bewustzijn
We rijgen gedachtes aan elkaar tot logica, zodat we met goede woorden kunnen uitleggen dat we echt geen dieren meer zijn.
Ik heb mijn kat nog nooit een burn out zien hebben of een nostalgie-aanval over Spanje waar ze vandaan komt. Overigens geloof ik toch dat ze een soort bewustzijn heeft, maar eentje waar ze zelf niet zoveel last van ervaart.
Ons menselijk bewustzijn bevat de twee grote evolutionaire sprong vooruit elementen: gisteren en morgen. En daarmee begint onze ellende, we verlangen naar gisteren, hopen op morgen en het overgrote deel van onze gedachten gaat in de verste verte niet over het hier en nu. Ontwrichtend voor de ziel want die weet helemaal niet meer wanner hij aan de beurt is, en ons lichaam, ach arm lichaam.
Rust, slaap, gezond voedsel roept mijn lichaam, ga iets creatiefs doen zegt mijn ziel, ondertussen hang ik op de bank en fantaseer over wat ik op vakantie zal gaan doen. Om maar een voorbeeld te noemen.
En wat zou dan wel de bedoeling zijn? Dat ik op de bank doe wat mijn lichaam en ziel zeggen, dat ik naar hen luister en daarmee mezelf gelukkig maak. Dat ik me verbonden voel met de aarde en al wat op haar leeft en dat ik in het hier en nu zit te zijn.
Na heel wat Qigong-oefeningen lukt het nu aardig, maar toch vraag ik me af. Bij mijn geboorte heb ik een bewustzijn gekregen, iets dat gedachtes en herinneringen produceert als een soort fabriekje. En dan ga ik later in mijn leven deze opslagruimte weer leegruimen en mijn wilde bewustzijn temmen tot een tamme pony die niet uit het hier en nu mag ontsnappen.
Nu klinkt tamme pony meteen ongelooflijk saai, maar besef wel dat je met een wilde mustang in je hoofd jezelf terugziet in de DSM-V. Het psychiatrisch handboek voor mentale problemen,die zo groot zijn dat je niet meer aan je dagelijks leven toekomt.
Doe mij maar de gehoorzame pony dan.
Ooit sprak ik een Qigong grootmeester Feng, en stelde hem deze vraag: Dus we komen op de aarde met een leeg bewustzijn, wat zich vervolgens vult met allerlei gevoelens, gedachtes en herinneringen, en vervolgens gaan we ons wild oefenen om al wat overbodig is weer kwijt te raken?
(Qigong oefen je niet alleen voor je lichamelijke gezondheid maar ook om je geest tot rust te brengen)
Ja, volgens Grootmeester Feng was dat inderdaad zo. Een ondeugend lachje vloog over zijn gezicht. Weer een stukje bewuster… weer een stukje extra informatie om te verwerken.
Share my story!
